Szczegóły

Utworzono: 26 kwiecień 2022

Uczniowie klasy VIII a i b uczestniczyli w lekcji muzealnej, która się odbyła w Regionalnym Centrum Edukacji o Pamięci w Tarnowie. Muzeum mieści się w budynku zlokalizowanym na terenach dawnych koszar, w których w okresie międzywojennym stacjonował 16 Pułk Piechoty Wojska Polskiego. Przed siedzibą Izby Pamięci zostały usytuowane dwa pomniki: jeden upamiętniający żołnierzy 16 Pułku Piechoty poległych za ojczyznę, drugi – żołnierzy Inspektoratu Tarnów AK. Podczas lekcji oglądaliśmy stałą ekspozycję poświęconą ważnym, przede wszystkim dla Tarnowa i regionu aspektom związanym z II wojną światową. Dowiedzieliśmy się o historii tradycji i wysiłku bojowym dwóch tarnowskich pułków. Ekspozycja unaoczniła nam okrucieństwo września 1939 roku oraz późniejszej niemieckiej okupacji Tarnowa i regionu. Usłyszeliśmy o strukturach i prowadzonych formach konspiracyjnych. Lekcja zobrazowała fenomen Podziemnego Państwa Polskiego i Rządu na Uchodźstwie, sytuację społeczeństwa polskiego podczas okupacji niemieckiej i sowieckiej, próby utrzymania polskości i państwowości, zmagania narodu z okupantami. Poznaliśmy jakie formy przybierał sabotaż i konspiracja oraz jakie były założenia „Akcji N”. Poznaliśmy życiorysy ważnych postaci oraz wydarzenia rozgrywające się w tym czasie w okolicy, m. in. Pierwszy masowy transport Polaków do KL Auschwitz, operację III Most, w wyniku której na Zachód udało się dostarczyć elementy tajnej broni Hitlera – rakiety V2, czy bitwę na Jamnej największą w tej części Polski w trakcie akcji „Burza”. A to wszystko uzupełnione jest przykładowym umundurowaniem, uzbrojeniem fotografiami, dokumentami i innymi pamiątkami. Dodatkowo każdy z uczniów mógł wykonać podkładkę pod myszkę komputerową tematycznie związaną z omawianym zagadnieniem.

To była wartościowa wycieczka podsumowująca wiedzę, którą już zdobyliśmy na lekcjach języka polskiego czy historii.

Szczegóły

Utworzono: 25 kwiecień 2022

W Wielką Środę, uczestniczyliśmy w pięknym i szlachetnym dziele czynienia dobra. “Kiedy pomagamy innym, pomagamy sobie, ponieważ wszelkie dobro, które dajemy, zatacza koło i wraca do nas” (Flora Edwards). Nie zawsze chodzi o wielką pomoc. Nie zawsze musi to być wsparcie materialne. Nie zawsze musi to wymagać poświęceń i wyrzeczeń. Dziś były to małe gesty płynące w wielkiego serca. Poprzez szczery uśmiech, dobre uczynki i dobre słowo dla siebie nawzajem, podarowaliśmy sobie wiele życzliwości i wsparcia duchowego. To właśnie dzień 13.04.2022 był w naszej szkole świadectwem dotychczasowych działań charytatywnych oraz formą połączenia się z organizacją Caritas w projekcie „Dzień Dobra”. W tym dniu naszą solidarność wyraziliśmy poprzez strój w kolorze zielonym, w klasach na drzwiach pojawiły się symbole Dobra: serca, splecione dłonie, anioły itp. oraz cycaty, które uwzniośliły nasze dusze. Wychowawcy zaaranżowali ciekawe zabawy integracyjne. Każdy uczeń losował osobę z klasy, którą obdarował Dobrym słowem i Dobrym uczynkiem. Czas Wielkiego Tygodnia i rychłe zbliżanie się do najważniejszego dla nas święta było doskonałą okazją na napełnienie naszych serc miłością i dobrem.

Szczegóły

Utworzono: 24 kwiecień 2022

Głosowanie zakończone. Siedem maskotek (dwie maskotki otrzymały po 46 głosów /godz. 20:00/) przeszło do finałowego głosowania, które odbędzie się jutro na terenie szkoły.

Szczegóły

Utworzono: 23 kwiecień 2022

Finałowe spotkanie najlepszych drużyn z powiatu tarnowskiego zostało rozegrane w tuchowskiej hali MOSiRu. Cztery ekipy walczące o awans do rejonowych zawodów – Tuchów, Lisia Góra, Cieżkowice i nasz team. Z różnych przyczyn losowych nie mogliśmy wystąpić w naszym najsilniejszym składzie ale mimo to, dzielnie i honorowo graliśmy do końca każdego meczu. Pierwsze spotkanie z Ciężkowicami zakończyło się wygraną dla nas 4:3. Wszystkie bramki rzucił Jakub Smalarz. Kolejny mecz z Lisią Górą zakończył się porażką, bramki Jakub Smalarz (3) Wiktor Skowron(1). Ostatni mecz z zespołem gospodarzy był dla nas przegrany, bramki Jakub Smalarz (3). Gdyby była kategoria „król rzutów” z pewnością przypadłaby naszemu Jakubowi.

Miejsce na podium, medale, dyplom i puchar to nagroda za wytrwałość, upór i przebojowość.

Dziękujemy zawodnikom determinacji i woli walki aby uzyskać jak najwyższą lokatę. Brawo!!!

Szczegóły

Utworzono: 16 kwiecień 2022

W ostatnim, poprzedzającym święta tygodniu, na lekcjach języka polskiego w klasie Vb, VI, VIIb podejmowaliśmy rozmowy na temat zwyczajów i tradycji. Realizacja tych tematów pokazała, jak wiele łączy Polskę i Ukrainę w tym zakresie i pozwoliła na wyjaśnienie uczniom podobieństw i różnic w obchodzeniu świąt wielkanocnych.

Nasze wspólne świętowanie rozpoczęliśmy od Niedzieli Palmowej. Na Ukrainie używa się określenia „werbna nedila” czyli niedziela wierzbowa. Zamiast palm święci się przystrojone kokardkami gałązki wierzby. To drzewo symbolizuje odrodzenie. Wielkanoc jest świętem zmartwychwstania Pańskiego, ale to także czas, w którym do życia budzi się świat przyrody. Poświęconymi gałązkami wierzbowymi ludzie się uderzają, śpiewając tradycyjną pieśń ludową. Ten radosny rytuał ma budzić dobrą energię. Po jego zakończeniu każdy domownik zjada przynajmniej jeden „kotek” z gałązki, co ponoć ma „odgonić” choroby gardła. Poświęcone gałązki zatyka się za ikony. Nasi ukraińscy przyjaciele otrzymali od nas tradycyjne palemki – symbol Niedzieli Palmowej. W ten sposób wkroczyliśmy w Wielki Tydzień. Na Ukrainie – tak jak i w Polsce – każdy wielkanocny rytuał ma swoją symbolikę i znaczenie. Na naszych świątecznych klasowych stołach ozdobionych bukszpanem, wierzbowymi gałązkami umieściliśmy świecę, koszyk do święcenia, a w nim jajka, chrzan, pęta kiełbasy, masło, sól, chleb, a obok niego okrągła drożdżowa babka, która symbolizuje słońce – paska. Na Ukrainie paska to jeden z najważniejszych pokarmów w wielkanocnym koszu. Ba, a jak smaczna. Dlatego rytuałem jest zagniatanie na nią drożdżowego ciasta. W tym czasie w domu musi panować dobra atmosfera. Wierzy się, że to wpływa na ciasto, które szybko rośnie i nie opada po wyjęciu z pieca. A jeśli w trakcie wypiekania paski króluje pokój, to utrzyma się on przez cały rok. Święconką na Ukrainie wciąż dzieli się z ubogimi i bezdomnymi, przed którymi otwiera się także drzwi domów. My dzieliliśmy się chlebem posypanym solą, pyszną paską i babką piaskową. Przy naszym wielkanocnym stole „rozegrała” się także „bitwa na jajka”. To znaczy, dołem jajko uderza się w czubek. Wygrywa to najsilniejsze, które się nie stłucze. Jego posiadacz otrzymuje jajka pokonane. Oj, chętnych do zabawy było wśród nas sporo. Nabożeństwo wielkanocne na Ukrainie może trwać nawet całą noc, by wczesnym rankiem poświęcić przed cerkwią kosze z jadłem, a następnie wspólnie spożyć świąteczne śniadanie. W Wielką Niedzielę oddaje się kult przodkom, to ukraiński odpowiednik Wszystkich Świętych. Odwiedza się groby i zostawia na nich pisanki. W czasie wielkanocnym rzadko usłyszymy na Ukrainie „dzień dobry”. Witając się, mówimy „Chrystos woskres”/” Chrystus zmartwychwstał”/. W odpowiedzi usłyszymy:”Woistynno woskres” /”Prawdziwie zmartwychwstał”/. To powitanie wypowiadane jest z prawdziwym entuzjazmem. Jest w nim szczęście, radość ze spotkania. W tym roku Wielkanoc w Ukrainie będzie obchodzona 24 kwietnia. Nasze koleżanki i koledzy z Ukrainy pochodzą z różnych części tego państwa. Są daleko od domu. Nie mogą celebrować świąt z rodzinami. Choćby symbolicznie – uczyńmy to więc z nimi. Ostatnie przedświąteczne lekcje naszego języka ojczystego stały się lekcją kulturoznawstwa i etnologii. Dały możliwość poznania obyczajów, tradycji, kultury i religii obowiązujących w innych krajach. I co najważniejsze – stały się żywą lekcją szacunku, zrozumienia, tolerancji i akceptacji.