21 LUTEGO DZIEŃ JĘZYKA OJCZYSTEGO

„MÓWIĘ, WIĘC JESTEM”

21 lutego przypada Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego, który w tym roku przebiega pod hasłem: „Wykorzystywanie technologii do nauki wielojęzycznej: wyzwania i możliwości”.

Dzień ten został ustanowiony przez UNESCO w 1999 r. dla upamiętnienia wydarzeń w miejscowości Dhaka, obecnej stolicy Bangladeszu. W 1952 r. zginęło tam 5 studentów, którzy walczyli o nadanie językowi bengalskiemu statusu urzędowego. W Polsce w związku z obchodami tego dnia organizowane są liczne uroczystości, odczyty, spotkania z poetami i pisarzami.

I tak uczniowie kl. V b, VI, VII b brali udział w tygodniowym projekcie językowym: „Mówię, więc jestem”, w ramach którego redagowali dyktando ortograficzne, utrwalając w ten sposób zasady pisowni, poznali sylwetki wybitnych polskich językoznawców: Jana Miodka, Andrzeja Markowskiego i Jerzego Bralczyka. Zapoznali się z książkami Ich autorstwa – pozycjami skierowanymi do dzieci i młodzieży. Wysłuchali audycji z zakresu językoznawstwa – wykładów Jana Miodka „Polszczyzna najmłodszych pokoleń” i „Unikajmy jak ognia wyrazów modnych”. W związku z tym uczniowie stworzyli prezentacje, plakaty, opracowali „Słownik współczesnych nastolatków”, które to prace pozwolą osobom starszym bliżej poznać świat i język młodego pokolenia. Przy tej okazji opracowaliśmy „Zasady skutecznej komunikacji międzypokoleniowej”. Kolejne zadanie polegało na zaprezentowaniu Rodzicom i dziadkom opracowanych słowniczków „najmłodszej polszczyzny” oraz gwary uczniowskiej. Zadanie wzbudziło zainteresowanie, a szukanie różnic i słów łączących pokolenia, wzmocniło więzi międzypokoleniowe.

Następnie powstała plansza: „Zagrożenia dla języka ojczystego” jako wynik burzliwej dyskusji nad tym zagadnieniem. Na podkreślenie zasługuje świadomość dzieci i młodzieży na temat tych zagrożeń i ich występowania. Wspólnie szukaliśmy dróg zapobiegania. W związku z pracą zdalną do opracowania i tworzenia zadań wykorzystywaliśmy technologię komputerową.

Na koniec uczniowie wykonali plastyczną reklamę językową, a prace te zdobią nasz korytarz szkolny.

Obchody święta zwracają uwagę na potrzebę troski o język ojczysty, jego promocję i ochronę. Troska o język ojczysty to również dbałość o historię, tożsamość, to nieustanne tworzenie i interpretowanie słów, za pomocą których opisujemy świat. Zatem – dbałość o nasz język ojczysty – to nasz obywatelski obowiązek.