Odbył się pierwszy turniej sprawdzający skuteczność nowatorskiej metody nauczania gry w szachy, będący zarazem sposobem na to, aby zapoznać dzieci z najczęściej stosowanym obecnie systemem gry turniejowej, który przyjął się pod nazwą: system szwajcarski (Swiss).

https://pl.wikipedia.org/wiki/System_szwajcarski

Dzieci w ciągu roku szkolnego miały wyznaczone dwudziestominutowe zajęcia w grupach sześcioosobowych jeden raz w tygodniu (obiektywnie nie jest to dużo biorąc pod uwagę, że nie w każdym tygodniu zajęcia mogą się odbyć). Celem tych zajęć w pierwszym roku nauki było przyswojenie reguł poruszania się bierek i współzależności jakie występują pomiędzy nimi. Nowatorskie podejście polega na tym, że dzieci uczą się, rozgrywając pomiędzy sobą partie, poczynając od najprostszych pozycji startowych do coraz bardziej skomplikowanych. Dla wszystkich tych zmieniających się układów początkowych obowiązują te same zasady gry oparte na Kodeksie Szachowym, ale odpowiednio zmodyfikowane. Ta modyfikacja (rozszerzenie, a nie: zawężenie) kwalifikowana jest przeze mnie jako nowa (w taki sposób jeszcze nie definiowana) odmiana szachów: GUGU GAME. Dodatkowo, aby osiągnąć zamierzone cele, nauka rozpoczyna się na mniejszych planszach. Wbrew pozorom gra nie jest przez to łatwiejsza, a jedynie pozwala nie rozpraszać się na niezliczonych wariantach.

Dzieci umieją już posługiwać się wszystkimi figurami, mają także przyswojoną zasadę, żeby wykonując ruch królem nigdy nie wchodzić na zagrożone pola, jednakże dla potrzeb turnieju – nie było pewne jak dzieci podejdą do tego tematu, jak będą się zachowywać (zbyt duży stopień trudności powoduje zniechęcenie i szukanie zajęć pobocznych) – zdecydowałem, że będziemy grać samymi pionkami, czyli na pierwszym stopniu trudności, to co na pewno wszyscy potrafią, i co ważne nie wymaga to wprowadzenia dodatkowo zegarów, gdyż i bez nich dzieci grają bardzo szybko (bullet) co jest w tym wieku naturalne. Dzięki temu udało się przeprowadzić aż dziewięć rund w ciągu półtorej godziny, co oznacza, że wszystko przebiegało bardzo sprawnie (rozegrano ogółem 117 partii na trzynastu planszach – część plansz 5x4 pola, dzieci wykonały same przed turniejem).

Pani Maria Mikosz, która prowadzi w szkole zajęcia ceramiczne wykonała ze starszymi dziećmi medale. Pani Stefania Ligęza osobiście dopinała do nich wstążki. Dekorowała zawodników Pani Dyrektor Anna Chmura zapowiadając, że „będzie jak na Olimpiadzie”. Dzieci były bardzo przejęte taką formą wyróżnienia za uczestnictwo w turnieju – nikt się nie poddał (nie zrezygnował), nikt nie został zdyskwalifikowany np. za niesportowe zachowanie (choć było sporo emocji), wszyscy ukończyli turniej z dorobkiem punktowym.

Zwyciężył Aleksander Martyna (7,5 pkt.) pokonując w końcowej fazie turnieju najmocniejszych rywali.

Drugie miejsce zajęła Anna Patrzałek (7 pkt.) przez osiem rund będąc „na prowadzeniu”.

Na trzecim miejscu ukończył zawody Krystian Karczyński (6 pkt.) odbierając Ani w ostatniej rundzie punkt i pierwsze miejsce.

Gratuluję Paniom Beacie Drwal i Alinie Styszko za nieprzeliczalny wkład pracy wychowawczej i edukacyjnej dla tych dzieci. Współpraca z Paniami w minionym roku szkolnym była dla mnie prawdziwą przyjemnością – Henryk Jasiak.